بنابراین الگوی غالب سرمایه‌گذاری در اقتصاد ایران همچنان مبتنی بر پوشش ریسک تورم است. ترجیح دارایی‌های طلا‌محور در هر سه افق زمانی، بیانگر آن است که انتظارات تورمی نه‌تنها فروکش نکرده، بلکه به یک عامل ساختاری در تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران تبدیل شده است. تا زمانی که چشم‌انداز تورم، سیاست ارزی و ثبات کلان با ابهام همراه باشد، بعید است این الگو دچار تغییر اساسی شود. در چنین شرایطی، بازارهایی مانند بورس یا ابزارهای مالی کم‌ریسک تنها در صورتی می‌توانند جایگاه خود را بازیابند که یا بازدهی واقعی بالاتری ارائه دهند یا سطح نااطمینانی‌های کلان به‌طور معناداری کاهش یابد.